.”Τα αστέρια δεν θα δακρύσουν ποτέ για τους ανθρώπους”
είπε κάποια στιγμή, στα δεκαπέντε.
Ύστερα έφυγε
και άφησε πίσω του ένα άρωμα βαριάς φλυαρίας.
.”Την Άνοιξη, οι αλλεργίες με σκοτώνουν”
Ακόμα και έτσι, εγώ τον θυμάμαι προβληματισμένο.
Πώς να τον κατηγορήσεις, όμως, όταν κάποιες στιγμές
τα δόντια του μεταμορφώνονται σε καθρέφτες;
.Έχεις περάσει πολλές ώρες να τον παρηγορείς και δέν σου πάει η καρδιά…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου